Τα θαλασσινά αποτελούν μια από τις σημαντικότερες πηγές πρωτεΐνης και πολυακόρεστων λιπαρών οξέων, για αυτό και δεν θα πρέπει να απουσιάζουν από το εβδομαδιαίο διατροφικό πρόγραμμα των παιδιών. Το πλούσιο διατροφικό τους περιεχόμενο διαφοροποιείται ανάλογα με το είδος του θαλασσινού. Ωστόσο, για πολλούς γονείς η εισαγωγή τέτοιου είδους τροφών στη διατροφή των παιδιών τους συνοδεύεται με ένα πέπλο φόβου και διστακτικότητας. Η αλήθεια είναι ότι τόσο τα ψάρια όσο και τα οστρακοειδή μπορούν να αποτελέσουν κομμάτι της διατροφής του παιδιού, εφόσον δίνονται στις σωστές ποσότητες και στην κατάλληλη ηλικία.
Πότε μπορεί να ξεκινήσει η εισαγωγή των θαλασσινών στη παιδική διατροφή;
Η εισαγωγή των στερεών τροφών ξεκινάει το 4ο-6ο εξάμηνο της ζωής των παιδιών. Ωστόσο, τα θαλασσινά συγκαταλέγονται στις αλλεργιογόνες τροφές, για αυτό και η εισαγωγή τους θα πρέπει να γίνει αρκετά προσεκτικά. Δεν υπάρχουν εμπεριστατωμένες έρευνες που να αποδεικνύουν ότι κάποια θαλασσινά δεν είναι κατάλληλα προς βρώση από παιδιά. Η κατανάλωση σταδιακά μικρών ποσοτήτων ψαριού αποτελεί την καλύτερη λύση, δίνοντας τη δυνατότητα στο γονέα να παρατηρήσει παράλληλα μήπως κάποιο από τα θαλασσινά προκαλεί αλλεργία. Αν και τις περισσότερες φορές είναι πιθανό η αλλεργική αντίδραση να προέρχεται από κάποιο από τα συστατικά με τα οποία μαγειρεύεται το ψάρι και όχι από το ίδιο το θαλασσινό. Εάν το παιδί παρουσιάζει ιστορικό εκζέματος ή κάποιας άλλης τροφικής αλλεργίας, σε αυτή την περίπτωση και μόνο η εισαγωγή των θαλασσινών γίνεται στο 1ο έτος. Τα οστρακοειδή προστίθενται στην παιδική διατροφή μετά το ψάρι. Ωστόσο, τροφές όπως το χταπόδι και το καλαμάρι επειδή είναι επιφορτισμένα με λιγότερα αλλεργιογόνα μπορούν να εισαχθούν ταυτόχρονα με το ψάρι.
Η Αμερικάνικη Παιδιατρική Εταιρία συστήνει την εισαγωγή πρώτα ουδέτερων τροφών, όπως είναι τα λαχανικά και το κρέας, και μετα την κατανάλωση αλλεργιογόνων. Πάντα ακολουθείται ο κανόνας των τριών ημερών για κάθε δοκιμή τροφίμου.
Ποια είναι τα οφέλη των θαλασσινών για την υγεία;
Τα θαλασσινά αποτελούν εξαιρετική πηγή μετάλλων και βιταμινών. Ειδικότερα, τα στρείδια είναι πλούσια σε βιταμίνη Α η οποία είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη των ιστών και γενικότερα του ανοσοποιητικού συστήματος. Εξίσου, μαζί με τον αστακό, τις γαρίδες, και το καβούρι αποτελούν πηγή βιταμινών του συμπλέγματος Β. Τα λίπη των θαλασσινών ψαριών είναι πλούσια σε πολυακόρεστα λιπαρά οξέα, γνωστά και ως ω-3, τα οποία είναι απαραίτητα για τον οργανισμό καθώς συμβάλλουν στην πρόληψη αρκετών ασθενειών, όπως ειναι τα καρδιαγγειακά και διάφορες ανωμαλίες του ανοσοποιητικού. Έχει διαπιστωθεί ότι τα παιδιά τα οποία προσέλαβαν μεγάλες ποσότητες ω-3 λιπαρών οξέων κατά τη διάρκεια της κύησης και του θηλασμού ή στην καθημερινή τους διατροφή έχουν λιγότερες πιθανότητας να εμφανίσουν διαταραχές όπως διαταραχές όρασης, νευρολογικές, δυσλεξίας ή δερματικές. όσο για τα βρέφη όσο και για τα παιδιά συστήνεται η κατανάλωση ψαριών 1-2 φορές την εβδομάδα. Πέρα από το περιεχόμενο του ψαριού και η σάρκα του χαρακτηρίζεται από υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες υψηλής βιολογικής αξίας. Επιπλέον, είναι πλούσια σε πολυακόρεστα λίπη, βιταμίνες ( Α, Β, Ε, D, και Κ ) και ανόργανα στοιχεία, όπως το ασβέστιο, το νάτριο, το κάλιο, ο φώσφορος, ο χαλκός και ο σίδηρος.
Τι να κάνω όταν το παιδί δεν τρώει ψάρι;
Ο καλύτερος τρόπος για να εισάγετε το ψάρι και γενικότερα τα θαλασσινά στη διατροφή του παιδιού είναι να τα προσθέσετε σε τροφές που ήδη αγαπάνε, όπως είναι το ρύζι και τα ζυμαρικά. Το ριζότο θαλασσινών, οι μακαρονάδες, οι κροκέτες θαλασσινών και οι σούπες αποτελούν μια καλή λύση, ώστε το ψάρι να γίνει πιο ελκυστικό στη γεύση. Διαφορετικά, υπάρχουν εναλλακτικές διατροφικές πηγές που μπορούν να προσφέρουν ορισμένα από τα θρεπτικά συστατικά του ψαριού. Για παράδειγμα, καλή πηγή πρωτεΐνης αποτελεί το ασπράδι του αυγού, τα πουλερικά, το άπαχο κόκκινο κρέας, ενώ πηγές ω3 λιπαρών οξέων είναι ο λιναρόσπορος και τα καρύδια. Εξίσου, σημαντικές πηγές φωσφόρου αποτελούν τα γαλακτοκομικά προϊόντα, τα πουλερικά, το άπαχο κόκκινο κρέας, τα τρόφιμα ολικής άλεσης, οι ξηροί καρποί και τα όσπρια.
Τα θαλασσινά έχουν κατηγορηθεί στο παρελθόν ότι συμβάλλουν στη αύξηση της χοληστερόλης στο αίμα. Ωστόσο, αυτό αποτελεί πλέον έναν μύθο καθώς έχει αποδειχθεί ότι οδηγούν στην αύξηση της HDL χοληστερόλης. Οι φυσικές πηγές χοληστερόλης θεωρούνται πλέον ακίνδυνες για το καρδιαγγειακό.
Συμπερασματικά
Μέσα από όλα τα παραπάνω συμπεραίνουμε ότι τα θαλασσινά είναι μια τροφή που δεν θα πρέπει να απουσιάζει από τη διατροφή των παιδιών και αυτό γιατί περιέχουν πολύτιμα για τον ανθρώπινο οργανισμό συστατικά. Η εισαγωγή τους στη βρεφική διατροφή συστήνεται προς τα τέλη του 1ου έτους και αφού πρώτα το βρέφος έχει συνηθίσει τις βασικές στερεές τροφές. Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να μυήσουμε τα παιδιά σε μια ισορροπημένη διατροφή, απ’ το να τα βάλουμε να τη φτιάξουν μαζί μας. Η συμμετοχή τους στη διαδικασία αποτελεί κομμάτι της διασκέδασης και εκμάθησης των μυστικών του φαγητού.
